|
|
Σπύρος Βασιλείου
Γεννήθηκε στο Γαλαξίδι το 1902 και πέθανε στην Αθήνα
το 1985. Από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών φανέρωσε τα
ιδιαίτερα χαρίσματά του, συμβάλλοντας, ως σπουδαστής σε μια
κίνηση για την ανανέωσή της. Δάσκαλός του ο Νικόλαος Λύτρας
από τον οποίο πήρε πολλά. Υπήρξε ζωγράφος, χαράκτης,
σκηνογράφος, και ως αγιογράφος δημιούργησε τις σημαντικές
τοιχογραφίες του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη στην Αθήνα
κερδίζοντας το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών το 1939. Υπήρξε
ανθολόγος θετικών στοιχείων ομοτέχνων του από το παρελθόν
και όντας επιδέξιος τεχνίτης διαμόρφωσε το δικό του
ξεχωριστό στυλ που εντάσσεται στα πλαίσια της
“ελληνικότητας”, όπως χαρακτηρίστηκε η σχετική κίνηση της
γενιάς του ’30. Στη θεματολογία του υπάρχουν συχνά σκηνές
της καθημερινότητας, και η τέχνη του, που έγινε πολύ
δημοφιλής, γι’ αυτό και δημιούργησε χιλιάδες έργων,
διακρίνεται για το λυρισμό, τη νοσταλγικότητα και το
ρομαντισμό της. Ανάπτυξε δεσμούς με την Κύπρο ιδιαίτερα μετά
την έκθεσή του στην Γκαλερί Αργώ στη Λευκωσία το 1973, που
θεωρείται ως μια από τις σημαντικότερες που έκανε.
Spiros
Vasiliou
(1902
-
1985)
|
|
|