|
|
||||
|
|
|
||
|
|
||||
|
Μέμνια Τζιακούρα |
||||
|
Παρ΄ όλο που μόλις το 1999 η Μέμνια Τζιακούρα έκαμε την εμφάνισή της στο «καλλιτεχνικό στερέωμα» έχει μέχρι σήμερα στο ενεργητικό της 3 ατομικές εκθέσεις και 7 συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο. Οι δημιουργίες της απέσπασαν ευμενέστατα σχόλια από το φιλότεχνο κοινό τις δε εκθέσεις της κάλυψε με επιτυχία ο κυπριακός ημερήσιος και περιοδικός τύπος. Η δουλειά που παρουσιάζει κάθε φορά η καλλιτέχνις είναι αξιοπρόσεκτη καθώς μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού οι καλλιτέχνες που δουλεύουν τέτοιου είδους επικίνδυνα στην επεξεργασία τους υλικά που χρειάζονται μάλιστα ιδιαίτερη προσοχή. Αλουμίνιο χωρίς κολλήματα και ενώσεις, στα πρώτα της βήματα και στη συνέχεια επιτυχέστατα «πειράματα» με αποτέλεσμα καταπληκτικά έργα τέχνης, που έχουν ως βάση μέταλλα - πασαμάνα, σωλήνες, σίδερο και αλουμίνιο, συνθέτουν την ιδιαιτερότητα και πρωτοτυπία των έργων της. Πρόκειται για πολύ σκληρά και ψυχρά υλικά τα οποία όμως η καλλιτέχνις καταφέρνει να πλάσει και να δώσει πνοή, να τα σχηματίσει δημιουργώντας έτσι παραστάσεις, ανάλογα με την θεματολογία και τα μηνύματα που θέλει η ίδια να στείλει. Το αλουμίνιο και το σκληρό μέταλλο, στα χέρια της Μέμνιας δαμάζονται και γίνονται πειθήνιο όργανο, υπακούοντας στις προσταγές της. Είναι εμφανές σε όλα τα έργα ότι η ύλη τιθασεύεται και αντανακλά συναισθήματα και εικόνες που έχει η ίδια η καλλιτέχνις μέσα της τη στιγμή της δημιουργίας. Τα έργα της είναι φτιαγμένα χωρίς σχέδιο, χωρίς πατρόν, χωρίς καμμιά προεργασία. ΄Εργα με ενιαίο υλικό, που δίνουν την αίσθηση της συνέχειας. Την αίσθηση μιας ατέλειωτης ομιλίας, όπου τα έντονα συναισθήματα και οι συγκινητικές προτάσεις δίνουν και παίρνουν. Και ο θεατής απλά καλείται να παρακολουθήσει μια παράσταση να ζωντανεύει στο χώρο και στο χρόνο, καλείται να τοποθετηθεί ο ίδιος μέσα στο έργο. Η Μέμνια αναφέρει «ενδιαφέρομαι να προσέξουν στα έργα μου πράγματα που δεν βλέπουν καθημερινά ή ακόμα καλύτερα, πράγματα που βλέπουν καθημερινά μπροστά τους αλλά τα προσπερνούν και δεν τους δίνουν σημασία. Βλέποντάς τα τώρα με άλλο μάτι – το δικό μου μάτι – αντιλαμβάνονται πόσο λάθος είχαν που τα υποτιμούσαν και τα προσπερνούσαν αδιάφοροι…». Η θεματολογία της αγγίζει πολλές πτυχές της ανθρώπινης φύσης, αρχίζοντας από τον ρομαντισμό – ευαισθησία – κίνηση που χαρακτηρίζει την πρώτη της έκθεση με θέμα «Υπό το φως των κεριών», που ήταν μια ομολογουμένως φαντασμαγορική παρουσίαση στο ξενοδοχείο Holiday Inn το Δεκέμβριο του 2000. Τα κεριά διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο και αποτελούσαν κομμάτι του κάθε έργου, δίνοντας με τη τρεμάμενη φλόγα τους ζωή, φως, κίνηση αλλά και χρώμα στο άψυχο, μέταλλο μεταβάλλοντάς το έτσι σε ζεστό και φιλικό υλικό. Η δουλειά που παρουσίασε η καλλιτέχνις στην δεύτερη ατομική της έκθεση «Όταν τα χέρια και το σώμα μιλούν» που έγινε στο Classic Hotel στην Λευκωσία τον Νοέμβριο του 2002 ήταν αξιοπρόσεκτη, στέφθηκε πάλι με επιτυχία και απέσπασε εξαιρετικά σχόλια. Κεντρική ιδέα αυτής της έκθεσης τα Χέρια, το εργαλείο αυτό του σώματος που οδηγούμενο από το νου και το συναίσθημα δημιουργεί και το Σώμα, ο ναός και κατοικία της ψυχής που αντιδρά και συμπεριφέρεται ανάλογα με το συναίσθημα που το κυριαρχεί. Παρ΄ολο που ο τίτλος της τρίτης ατομικής της έκθεσης που έγινε στη Opus Gallery τον Οκτώβριο του 2003, Κτίσματα και Κτήσεις ηχεί ίσως πεζά, τα έργα δεν στερούσαν σε πλαστικότητα, κίνησης έκφραση συναισθημάτων της ίδιας αλλά και έναυσμα-πρόκληση για έκφραση συναισθημάτων από τους επισκέπτες-θεατές. Στέκομαι στα: «Μέγαρο Μουσικής» με την μουσική να χαϊδεύει τα αυτιά, «Άνοδος» όπου το καταπιεσμένο χέρι και το σώμα υφώνονται και αναζητούν την τελειότητα, «Ανθρώπινα Δικαιώματα» όπου βρίσκουμε το ταλαιπωρημένο ανθρωπάκι να διεκδικεί το αυτονόητο, «Νόστιμον ΄Ημαρ» όπου νοιώθεις σφίξιμο και ρίγος στην καρδιά βλέποντας τον Βαρωσιώτη να αναπολεί την καμένη πόλη του και να μη μπορεί να πατήσει στέρεα σε αυτή… Την τέταρτη ατομική της ΄Εκθεση με τίτλο «Διαδρομές» που θα γίνει στη Γκαλερί Κυπριακή Γωνιά στη Λάρνακα θα ανοίξει στις 31.1.2005 ο κος Αντρέας Λουρουτζιάτης, Πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Λάρνακας και Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Α.Η.Κ. στις 7.30 το βράδυ. Η έκθεση αυτή είναι ένα απαύγασμα των τριών προηγούμενων σταθμών στην καλλιτεχνική της πορεία. Παρουσιάζονται έργα από την μέχρι σήμερα διαδρομή της στο καλλιτεχνικό χώρο, την διαδρομή της στις αναζητήσεις και στους προβληματισμούς της, την διαδρομή της στα συναισθήματα που της δημιουργεί ο «περιβάλλοντας χώρος» και ο παράγων άνθρωπος, την διαδρομή της στα σώψυχα αλλά και στα εγκεφαλικά ερεθίσματά της. Αξίζει ίσως να αναφερθεί ότι έργα της κοσμούν την Κρατική Πινακοθήκη, διάφορους Ημικρατικούς Οργανισμούς καθώς και ιδιωτικές συλλογές έργων τέχνης στην Κύπρο και στο εξωτερικό.
Η καλλιτέχνης σπούδασε στην Ελλάδα Τεχνικός Πολιτικής Μηχανικής / Αρχιτεκτονικής. Στη συνέχεια πήρε δίπλωμα στη διακόσμηση. Ασχολείται με τις μεταλλικές κατασκευές από το 1999.Η ιδιαιτερότητα των έργων της οφείλεται στο υλικό που χρησιμοποιεί, αλουμίνιο, λαμαρίνα χωρίς κολλήματα / ενώσεις . Παρουσίασε το έργο της σε τρίς ατομικές εκθέσεις και έλαβε μέρος σε διάφορες ομαδικές. Έργα της βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Κύπρο και στο Εξωτερικό, στη Κρατική Πινακοθήκη Κύπρου, στο Δημοτικό Μέγαρο Αγ. Νάπας και στα Κεντρικά Γραφεία της Αρχής Λιμένων Κύπρου. |
||||
|
Memnia Tziakoura |
||||
|
Born
in Nicosia. She is a qualified Civil
Engineering/Architecture Technician and also has a diploma in
Interior Decoration and Design. Her involvement with metallic constructions
commenced in 1999. Has exhibited her work in solo
and group exhibitions. |
||||
|
Although Memnia Tziakoura is a comparative newcomer on the Arts scene, she has already made her presence known to the public of Cyprus through 3 individual exhibitions of her work and has also participated in 7 exhibitions with other artists. Her creations were always very positively accepted by art-lovers and her exhibitions were very favourably covered by the daily papers and magazines. The work presented by the artist in every exhibition always attracts attention as the artists who use materials that are so dangerous to work with and need such great precision and so many safeguards can be counted on the fingers of one hand. From the use of aluminium without welding and joints, which she used in her initial steps, she proceeded through a series of highly successful experiments to a number of fantastic works of art, always based on metals – banisters, pipes, iron and aluminium – which are characteristic of her individual style and originality of conception. Her materials are by nature very hard and cold; however, the artist manages to shape and mould them, thus blowing life into them and creating images relevant to the messages she wants to send out. In Memnia’s hands, aluminium and hard metals are tamed, become docile and abide by her demands. In all her works, there is irrefutable evidence that matter is subjugated in order to reflect feelings and images from within the artist’s psyche at the moment of creation. Her works are not created on the basis of a plan, a pre-formulated design; in fact, there is no kind of preparation or setting up. Each piece of work is constructed of a single piece of material and imparts a feeling of continuity. A feeling of an ongoing conversation, in which there is a heavy two-way traffic of intense feelings and highly emotive propositions. In his turn, the viewer simply has to focus on a performance coming alive in a specific location at a certain point of time and is asked to formulate an individual relationship with the specific piece of work. To quote Memnia herself: “What interests me is that viewers see in my work things that they don’t notice in their everyday life or, to be more precise, things they actually see in their everyday life but pass them by without noticing or paying any attention to them. Looking at them now from another perspective – my own eyes – they realize how mistaken they were passing them by indifferently…”. Memnia draws her inspiration and subject matter from the great variety of different aspects of human nature, taking off from romanticism – sensitivity – motion, which are characteristic of her first exhibition under the title “In candlelight”, an admittedly impressive presentation at the Holiday Inn Hotel in December 2000. On that occasion, the candles played an important role and formed an inseparable part of each piece of work. The flickering flames of the candles gave life, light, motion, even colour to the soulless, cold metal transforming it into a warm, friendly material. The work exhibited in the artist’s second exhibit at the Classic Hotel Nicosia in November 2002 entitled “When the hands and the body talk” was also noteworthy and attracted very positive reviews. The central theme of that exhibition were the hands, as the tools that create under the guidance of logic and feelings and the body in its function as the temple and home of the soul, which reacts and behaves according to the sensitivities that dominate it. Although the title of her third exhibition - Opus Gallery, October 2003 – “Buildings and Constructions” may sound rather pedestrian, the work did not lack suppleness, but radiated a feeling of motion and the expression of the artist’s own feelings as well as acting as a stimulus/challenge for the viewers to experience, even express, their individual emotions. I cannot but mention “Palace of Music”, with music almost actually caressing your ears, “Ascent”, in which the oppressed hand and body rise in search of perfection, “Human Rights”, where the harassed little man claims the self-evident and “Day of Homecoming”, which gives you a lump in the throat and a sting in the heart on seeing the legitimate inhabitant of Varosia contemplating his burnt home town and being unable to take his roots back where they belong. Her fourth individual exhibition entitled “Routes” is being opened at the Kypriaki Gonia art gallery, Larnaca at 7.30 p.m. on 31/1/2005 by Mr Andreas Louroutziatis, Chairman of the Larnaca Chamber of Commerce and Industry and Vice-president of the Board of Directors of the Electricity Authority of Cyprus. This exhibition is a sequence to the three previous milestones in Memnia’s course as an artist. The work exhibited derive from her evolution in the artistic scene, her routes in searching and coping with problems of novel artistic expression, her tour in the world of feelings created by the natural and man-made environment with special emphasis on the human factor, and finally, her routes in the stimuli emanating from brain and soul. It is worth noting that her works can be seen in the Cyprus National Gallery of Art, various semi-governmental organizations as well as in private art collections both in Cyprus and abroad. The exhibition will be open to the public until the 12th February, 2005. I would wholeheartedly recommend you adjust your routes to include a visit to Memnia Tziakoura’s Routes. I am sure it is worth your while… Anthi Savvidou-Petsa January 2005 |
||||
|
|
||||
|
© Gallery Kypriaki Gonia |
||||
