Ιωάννης Γεωργιόπουλος (1907 -
1987)
Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας. Στα τοπία, στις «νεκρές φύσεις», στα πορτραίτα, στα γυμνά καθώς και στις ημιπαραστατικές μέχρι και ολότελα αφηρημένες συνθέσεις ο ζωγράφος κατορθώνει, κάθε φορά, να εκφράσει στο ακέραιο και να δηλώσει την ιδιαιτερότητα της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας. Αιχμαλωτίζοντας στα τοπία του κάτι το καίριο από την ατμόσφαιρα του χώρου που συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση να είναι ελληνικός χώρος κυρίως, όμως ερμηνεύοντας κάτι το ουσιαστικό από την ιδιοσυστασία του κατ’εξοχήν δύσκολου – λόγω των συνεχών εναλλαγών στην ενορχήστρωση του – ελληνικού φωτός ο Γεωργιόπουλος έχει εξασφαλίσει μια για πάντα στα έργα του τα «αναγνωριστικά» στοιχεία μιας κατ’εξοχήν ώριμης, γνήσιας και προικισμένης δημιουργίας.
Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας. Στα τοπία, στις «νεκρές φύσεις», στα πορτραίτα, στα γυμνά καθώς και στις ημιπαραστατικές μέχρι και ολότελα αφηρημένες συνθέσεις ο ζωγράφος κατορθώνει, κάθε φορά, να εκφράσει στο ακέραιο και να δηλώσει την ιδιαιτερότητα της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας. Αιχμαλωτίζοντας στα τοπία του κάτι το καίριο από την ατμόσφαιρα του χώρου που συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση να είναι ελληνικός χώρος κυρίως, όμως ερμηνεύοντας κάτι το ουσιαστικό από την ιδιοσυστασία του κατ’εξοχήν δύσκολου – λόγω των συνεχών εναλλαγών στην ενορχήστρωση του – ελληνικού φωτός ο Γεωργιόπουλος έχει εξασφαλίσει μια για πάντα στα έργα του τα «αναγνωριστικά» στοιχεία μιας κατ’εξοχήν ώριμης, γνήσιας και προικισμένης δημιουργίας.